„Lion Rampant” to gra opracowana przez Daniela Merseya wydana przez Osprey Games. Jest to prosty, ale nie prostacki skirmish, który stanowi idealne wprowadzenie do wargamingu dla nowych graczy (także młodych), albo wytchnienie dla tych, którzy zmęczeni są systemami bardzo szczegółowymi i wymagającymi wertowania po statystykach i podręcznikach. Przy standardowej rozgrywce potrzeba minimum 24 pomalowanych figurek, choć zazwyczaj trzeba ich 50-70. Oczywiście można operować i większymi zgrupowaniami, są opracowane i dostępne artykuły jak zagrać większe bitwy, a nawet szturmy na zamki. System pozwala na rozgrywki w długim przedziale czasowym, od schyłku Imperium rzymskiego aż do późnego średniowiecza. Do tej pory wydane zostały dwa dodatki: A Viking in the Sun oraz The crusader states. Oba przenoszą nas w świat śródziemnomorski w epokę pierwszych krucjat lub w czas bezpośrednio przed nimi. W podręcznikach, dodatkach i artykułach w pismach wargamingowych opublikowano wiele scenariuszy, w tym także opartych na prawdziwych zdarzeniach.
W mechanice kluczowy jest system aktywacji jednostek. Jedne będą lepiej i chętniej manewrowały, inne tylko dzielnie stały w obronie, jeszcze inne będą ochotniczo atakowały na każdego przeciwnika w zasięgu wzroku. Niezdana aktywacja jednostki kończy jednak całą turę. Dlatego nie jest wszystko jedno w jakiej kolejności aktywujemy jednostki! System jest jednak na tyle prosty, że już po pierwszej grze najważniejsze statystyki ma się w głowie. Należy jednak pamiętać, że jest to skirmish – czyli gra, która przedstawia starcia niewielkich sił. W tym systemie nie zagramy w Grunwald lub Agincourt, ale będziemy łupili ziemie sąsiada, zagarniemy jego stado owiec, napadniemy na kupiecką karawanę albo zrabujemy kosztowności z klasztoru.
Pokazowa gra opiera się na artykule i scenariuszu opublikowanym w czasopiśmie Wargames, Soldiers and Strategy no 112. Przenosi nas w rok 1218 do obleganej przez krzyżowców Tuluzy w czasie krucjaty przeciw Katarom. Scenariusz przedstawia wycieczkę za mury obrońców miasta, podwładnych hrabiego Rajmunda VII w celu zniszczenia machiny oblężniczej krzyżowców. Dodatkowo na polu bitwy znajduje się ranny znaczący krzyżowiec, Gwidon de Montfort, brat głównodowodzącego krucjatą Szymona de Montfort. Celem Tuluzjan jest pojmanie Gwidona i zniszczenie machiny, celem krzyżowców, uratowanie dowódcy i obrona sprzętu oblężniczego. Dodatkowo cały czas trwa ostrzał z katapult i trebuszy. W kogo trafią wyrzucane z wielka siłą głazy – nie wiadomo.